Zes jaar na de historische COP21 in Parijs heeft Glasgow meer dan 190 landen weer rond de tafel gebracht om in specifieke termen overeenstemming te bereiken over de acties die ze nu moeten ondernemen om op schema te komen om de wereldwijde temperatuurstijging tot 1,5 graden te beperken.
Groeiende ambitie
Hoewel collectieve nationale klimaatplannen helaas nog steeds een pad van meer dan 2 graden opwarming suggereren, daalt dit getal jaar na jaar (van meer dan 4 graden in 2015 voordat het Akkoord van Parijs werd ondertekend) en we geloven dat het verder zal dalen.
Een nieuwe toezegging van landen om hun emissiereductie plannen voor 2030 volgend jaar te updaten, zal voortbouwen op dit gevoel van momentum.
Ook heeft het Glasgow Climate Pact voor het eerst de rol van steenkoolgebruik en subsidies voor fossiele brandstoffen bij het aansturen van de klimaatcrisis genoemd. Landen hebben afgesproken om beide af te remmen – iets waar Unilever al jaren voor pleit.
De rol van natuurgebaseerde oplossingen
Evenementen op hoog niveau rond de top zelf erkenden het belang van de natuur bij de aanpak van klimaatverandering.
De regeringen van het Verenigd Koninkrijk en Indonesië lanceerden de FACT-dialoog (Bossen, Landbouw, Grondstoffen en Handel) om de communicatie en samenwerking tussen regeringen te verbeteren bij het aanpakken van de impact van de toeleveringsketens van grondstoffen.
De LEAF Coalition, waarvan Unilever lid is, kondigde ook een belofte van $1 miljard aan om de bossen in de wereld te beschermen tegen ontbossing,een belangrijke bron van broeikasgasemissies.
Financiering van actie en aanpassing
We delen de frustraties van ontwikkelingslanden die willen en vergen dat ontwikkelde landen hun beloften nakomen om vanaf 2020 jaarlijks $100 miljard te verstrekken - dit is nog niet gebeurd. Veel van deze landen hebben weinig gedaan om de klimaatcrisis te veroorzaken en zijn toch de dupe geworden van de gevolgen ervan.
Maar Glasgow heeft een manier om ervoor te zorgen dat deze belofte in de komende jaren wordt nagekomen, en met een grotere focus op aanpassing en veerkracht dan bij eerdere COPs.
De presentatie van klimaatverandering als een sociaal probleem, niet alleen als een milieukwestie, was een belangrijke stap binnen de COP26. Dankzij de deelname van jongerengroepen, inheemse volkeren en lokale gemeenschappen aan de conferentie, waren de stemmen van toekomstige generaties en degenen die vaak werden gepasseerd in de formele onderhandelingen, luider dan ooit.
De argumenten voor klimaatrechtvaardigheid komen langzaam van de zijkamers naar het hoofdpodium, en dat werd tijd.
Koolstofmarkten
De koolstofmarkt is een controversieel onderwerp, omdat veel belanghebbenden vrezen dat deze het bedrijfsleven zal afleiden van de kerntaak, namelijk het koolstofarm maken van hun waardeketens, en zich in plaats daarvan zal richten op compensatie.
Anderen zijn bezorgd dat, wanneer het om landgebonden kredieten gaat, koolstofmarkten een risico vormen voor inheemse volkeren en lokale gemeenschappen door middel van ‘landroof’, aangezien ontwikkelaars zich haasten om projecten uit te voeren.
Unilever organiseerde een evenement met het Britse voorzitterschap waarin werd gepleit voor de hoogste sociale en ecologische integriteit in koolstofmarkten. Uiteindelijk zijn de onderhandelingen over de koolstofmarkt afgesloten met een deal die rekening houdt met veel van de problemen, en het is goed om duidelijkheid te hebben over de weg vooruit.
Wij hadden graag gezien dat zij verder waren gegaan, maar het is duidelijk dat deze regels een ondergrens en geen maximum bieden.
Daarom kondigen we graag aan dat de San Jose Principles Coalition zich zal inspannen om verder te gaan dan de deal die in Glasgow is gesloten om de Principe,die sociale en ecologische integriteit centraal stellen, te operationaliseren en om andere landen aan boord te krijgen.
Leiderschap van bedrijven en subnationale overheden
Buiten de formele COP was het echte succes misschien de versnelling in toezeggingen voor echte en tastbare acties in bedrijven, steden, staten en regio's.
Er was een grotere aanwezigheid van de particuliere sector dan bij eerdere COPs en meer samenwerking tussen nationale overheden en niet-overheidsactoren. Het gaf COP-deelnemers en -kijkers het gevoel dat het momentum stevig vastzit aan de koolstofarme transitie en alleen maar in omvang en tempo zal groeien.
De Glasgow Financial Alliance for Net Zero (GFANZ) was een van de meest opvallende aankondigingen met financiële organisaties met $130+ biljoen aan activa die zich ertoe verbinden hun beleggingsstrategieën af te stemmen op netto nul.
Van onze kant, onderstreept Unilever de rol van natuur, mensen en technologie bij het vinden van oplossingen voor de klimaatcrisis en deelde onz nieuwe Forest Data Partnership met Google Cloud, NASA, WRI en de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN, aangekondigd door USAID.
Onze merken Hellmann's, De Vegetarische Slager en Knorr werkten ook samen met de Britse overheid om het publiek bewust te maken van de impact van onze voeding en iedereen aan te moedigen om veranderingen aan te brengen in hun dagelijks leven.
Hoe moeten we nu verder?
COPs zijn uniek omdat ze een consensus vertegenwoordigen - noch de meest noch de minst ambitieuze. Het is makkelijk om te kijken naar de kloof tussen waar de wereld is en waar deze moet zijn en een pessimistische kijk te hebben op COP26.
Maar het is ook mogelijk om te zien hoe ver we allemaal zijn gekomen en te erkennen dat we inderdaad een omslagpunt hebben bereikt in onze collectieve reactie op klimaatverandering.
Eén ding is zeker: Unilever zet zich meer dan ooit in om de klimaatcrisis aan te pakken. We luisteren naar de verwachtingen van jonge mensen – wiens toekomst op het spel staat. We elimineren de uitstoot van onze activiteiten tegen 2030 en werken samen met onze merken, leveranciers, partners en consumenten om tegen 2039 netto nul te bereiken in onze waardeketen.
Steeds meer bedrijven sluiten zich bij ons aan en we zullen onze stem blijven gebruiken om ambitieuze klimaatactie in de hele particuliere sector aan te moedigen. We zullen dit gebruiken om regeringen op te roepen om bredere systeemveranderingen te versnellen die ons allemaal zullen helpen om sneller naar 1,5 ° C te gaan.
De acties die we de komende jaren ondernemen, zullen ons klimaat maken of breken, met ingrijpende gevolgen voor mens en natuur. We zitten hier allemaal samen in – en we moeten ermee aan de slag.