Global Nutrition Director - Unilevers Foods Innovation Centre in Wageningen
Angelika studied Human Nutrition at Wageningen University and obtained her PhD
in Medical Science at Radboud University, Nijmegen. She joined Unilever in 2004
and lives in Rotterdam with her husband and three sons.
Niemand weet precies hoe onze samenleving uit de Covid-19-crisis zal komen. Maar als voedingsdeskundige ben ik vooral benieuwd hoe het meemaken van een pandemie kan helpen om langdurige gedragsveranderingen vast te stellen in de manier waarop mensen producten die ze eten en drinken kiezen, bereiden en ervan genieten.
Dit zijn de drie gebieden die ik hoop dat mensen zullen waarderen als we door deze uitdagende tijd heengaan.
Vóór de crisis beschouwden veel mensen de voordelen van onze geïntegreerde wereld zoals goedkoop reizen en goedkope producten als vanzelfsprekend. Maar nu is het moeilijker om de grenzen over te steken, waardoor sommige producten niet beschikbaar zijn.
Als wereldwijde onderneming wordt Unilever onmiddellijk beïnvloed wanneer het importeren van ingrediënten moeilijk wordt. Hoewel we claims als ‘gemaakt met Italiaanse tomaten’ willen waarmaken, worden we geconfronteerd met een realiteit waarin dit voor een bepaalde periode moeilijk kan zijn.
Consumenten zouden binnenkort soortgelijke effecten in de supermarkten kunnen ervaren. Na het tekort aan meel, eieren en wc-papier in Europa kan er voor sommige groenten en fruit echte schaarste ontstaan. Door de pandemie zal het bijvoorbeeld moeilijker worden om de arbeidskrachten in te huren die nodig zijn om bederfelijk fruit zoals aardbeien en kersen dit jaar te oogsten. Hetzelfde geldt voor het plukken van asperges en andere gewassen waarvoor geen mechanische oogst mogelijk is.
Hopelijk kan deze crisis resulteren in een blijvende waardering van waar ons voedsel vandaan komt, van seizoensinvloeden en de moeite die het kost om het te oogsten. Ik hoop dat dit zal leiden tot minder voedselverspilling - een verschuiving die enorm gunstig zou zijn voor de planeet. Volgens de VN , zou de ‘voedselverspilling’ wereldwijd een land zijn, dan zou het de derde grootste broeikasgasgenerator, na China en de VS zijn.
Mensen slaan nu producten in met een lange houdbaarheid: verpakte soepen, kruiden, groenten in blik en gepasteuriseerde melk. Maar sommigen weten niet zeker of deze houdbare producten net zo goed zijn als verse producten. De reden voor deze twijfel is dat deze verpakte voedingsmiddelen en dranken vaak worden samengevoegd met voedingsmiddelen die veel zout, suiker en verzadigde vetten bevatten, onder de noemer van 'verwerkt voedsel'.
Maar alle bewerkte voedingsmiddelen als ongezond classificeren is te simpel. Sommige processen, zoals drogen en pasteuriseren, worden gebruikt om voedsel het hele jaar door veilig, betaalbaar en beschikbaar te maken.
Het betaalbaarheidselement zal nog belangrijker worden omdat het waarschijnlijk is dat Covid-19 een wereldwijde economische recessie zal veroorzaken (volgens het Internationaal Monetair Fonds). Dit betekent dat consumenten over de hele wereld prijsgevoeliger worden. Voedingsdeskundigen zoals ik spelen een rol bij het verspreiden van de boodschap dat sommige goedkope houdbare producten goede elementen kunnen zijn van voedzame maaltijden. Zo hebben we laten zien dat de gedroogde soepen die veel mensen in hun voorraadkast hebben opgeslagen, dezelfde voedingswaarde hebben als zelfgemaakte soepen.
Ik hoop dat mensen na Covid-19 zullen blijven genieten van de goedheid van houdbare producten. Sommige zijn niet alleen voedzaam en consistent met een krap budget, ze spelen ook een rol bij het voorkomen van voedselverspilling. Zonder verwerkingstechnieken als drogen, inblikken en invriezen, zouden veel meer producten de supermarkt niet eens bereiken.
Online receptenplatforms zijn altijd al populair geweest, maar in deze tijden zijn mensen meer op zoek naar voedzame recepten met deskundige tips en trucs van chef-koks om maaltijden om te zetten in heerlijke ervaringen. Ze zijn ook op zoek naar inspiratie die de food court-ervaring bij hen thuis brengt, en begeleiding om kinderen bij het kookproces te betrekken.
We zien ook dat mensen de eetervaring iets bijzonders willen maken. Dit is nu belangrijk, want overdag fungeren onze eettafels als werkplekken en knutsel- of studeerruimte voor kinderen. Om de transitie te maken, kan een sfeerverandering enorm helpen.
Ik hoop dat ‘gedwongen’ samen koken en eten tot een levenslange kookvaardigheid leidt. Een mogelijk neveneffect van volwassenen en kinderen die hun handen vuil maken in de keuken, is dat dit het bewustzijn zal verhogen van wat er in een maaltijd gaat. Uiteindelijk kan dit leiden tot betere voedingskeuzes. Ik hoop vooral dat mensen blij zullen zijn met het contact met hun dierbaren tijdens een goede maaltijd.
De gezondheidscrisis van Covid-19 is verschrikkelijk. Het is slecht voor samenlevingen, voor bedrijven, voor individuen. De echte tragedie zou zijn als we deze pandemie doorstaan zonder iets ten goede te veranderen.
We hebben allemaal een rol te spelen bij het versterken van het veranderen van onze gewoonten: mensen, overheden, het maatschappelijk middenveld en bedrijven. En we hebben allemaal een belang bij de uitkomst omdat gewoonten die goed zijn voor de gezondheid van mensen goed zijn voor de gezondheid van de planeet.
Een iets langere versie van Angelika's blog is hier oorspronkelijk gepubliceerd